Το κρίκετ παίζεται σε ένα γήπεδο οβάλ τύπου πίστας. Στο κέντρο υπάρχει μια μεγάλη, επίπεδη περιοχή μήκους 22 γιάρδων (από ένα αυτοκρατορικό μέτρο που ονομάζεται «αλυσίδα») γνωστή ως γήπεδο. Το πλάτος του γηπέδου είναι 6 πόδια 8 ίντσες. Σε κάθε άκρο του γηπέδου υπάρχουν «κούτσουρα» – τρεις ξύλινοι στύλοι στη σειρά, με κέντρο κάθετα στον αγωνιστικό χώρο. Φτάνουν τις 27 ίντσες σε ύψος και καλύπτονται από δύο κομμάτια ξύλου μήκους οκτώ ιντσών, που γεφυρώνουν τα κενά μεταξύ των πρέμνων (bails). Μαζί, αυτή η ρύθμιση ονομάζεται wicket. Οι στύλοι θα είναι επαρκούς πάχους ώστε μια μπάλα κρίκετ να μην μπορεί να περάσει ανάμεσά τους. Τέσσερα πόδια μπροστά από τα wickets είναι γραμμές (που ονομάζονται πτυχές) από τις οποίες διέπεται το κτύπημα (striker) και το pitcher (bowler).
Το ρόπαλο δεν είναι μεγαλύτερο από 38″ και όχι μεγαλύτερο από 4 1/4″ (σε αντίθεση με τα ρόπαλα του μπέιζμπολ, τα ρόπαλα του κρίκετ είναι επίπεδα και μακρόστενα, σαν μια σανίδα που έχει σφίξει στο ένα άκρο). Η μπάλα έχει δερμάτινο φελλό 9″ σε περιφέρεια και ζυγίζει 5 ουγγιές. Ο μόνος παίκτης με γάντι είναι ο catcher (wicket keeper) και ο επιθετικός έχει πολύ βαρύ γέμισμα στην κνήμη. Αυτό συμβαίνει επειδή, σε αντίθεση με το μπέιζμπολ, ο σφαιριστής προσπαθεί στην πραγματικότητα να χτυπήσει τα κούτσουρα και ο επιθετικός, (φυσικά) προσπαθεί να αποτρέψει αυτό το τσάκισμα. .
Ο σφαιριστής ξεκινά τρέχοντας πίσω από τον αγωνιστικό χώρο και εκσφενδονίζει την μπάλα (στυλ μπόουλινγκ πάνω από το χέρι) προς την θήκη. ο επιθετικός το χτυπάει και τρέχει σαν τρελός στην άλλη πτυχή. Ταυτόχρονα, ένας δεύτερος παίκτης (μη επιθετικός), που βρίσκεται στο άλλο wicket, τρέχει επίσης για το τέλος στο οποίο βρισκόταν ο επιθετικός. Πρέπει να τρέξουν κατά μήκος της πτυχής για να μετρήσει το τρέξιμό τους. Μπορούν να επιλέξουν να τρέχουν μπρος-πίσω όσες φορές θέλουν, κάθε παύλα που ολοκληρώνεται είναι ένα τρέξιμο, αλλά αν η μπάλα χτυπήσει στο wicket πριν περάσουν το τσάκισμα, είναι άουτ. Πρόσθετα τρεξίματα (που ονομάζονται όρια) μπορούν να ληφθούν από αυτό που κάνει η μπάλα αφού χτυπηθεί. Εάν η μπάλα χτυπήσει στο έδαφος και μετά περάσει το όριο που σηματοδοτεί την άκρη του γηπέδου, ο επιθετικός σημειώνει επιπλέον τέσσερις διαδρομές. Αν η μπάλα βγει άουτ χωρίς να χτυπήσει ποτέ στο έδαφος, παίρνει έξι τρεξίματα.
Μια «χαμένη μπάλα» θα λάβει τουλάχιστον έξι διαδρομές. Εάν ο επιθετικός και ο μη επιθετικός έχουν τρέξει περισσότερα από έξι πριν η μπάλα χαρακτηριστεί χαμένη, παίρνουν τον μεγαλύτερο αριθμό. Δίνεται ένα τρέξιμο το καθένα για: «χωρίς μπάλα», όταν ο σφαιριστής σταυρώνει την πτυχή με το πίσω πόδι του ή μπολ λανθασμένα. a ‘wide’, όταν η μπάλα ταξιδεύει έξω από τη γραμμή του γηπέδου πριν φτάσει στον επιθετικό. ένα «πόδι αντίο» όταν η μπάλα χτυπά τον επιθετικό αλλά δεν έρχεται σε επαφή με το ρόπαλο και αυτός τρέχει. ή ένα «αντίο» όταν η μπάλα δεν χτυπάει τίποτα και ο επιθετικός τρέχει με επιτυχία. [Note: if the striker runs- especially in the case of a wide ball, and gets more than 1 run, he is given the higher number.] Στα ‘άουτ’: πρώτο είναι ένα strike-out (over), που αποτελείται από 6 χτυπήματα στη σειρά.
Μετά από ένα over, οι παίκτες αντιστρέφουν τα wickets. Άλλα άουτ περιλαμβάνουν το χτύπημα του σφαιριστή στο wicket, είτε απευθείας (μπόουλινγκ έξω) είτε ως εκτροπή από τον επιθετικό. ο επιθετικός χτυπά το wicket (hit wicket); ένας αθλητής που πιάνει την μπάλα εν κινήσει (catch out). ‘trun out’, το wicket χτυπιέται από την μπάλα πριν ο δρομέας φτάσει στην πτυχή. «μπουκωμένος», αν ο επιθετικός πατήσει μπροστά από το τσάκισμα για να χτυπήσει την μπάλα, αστοχεί και ο τερματοφύλακας παίρνει την μπάλα και χτυπά τα κολοβώματα πριν ο επιθετικός μπει πίσω στη γραμμή τσάκισης. ο επόμενος επιθετικός πρέπει να είναι στον αγωνιστικό χώρο εντός 2 λεπτών από το προηγούμενο άουτ, διαφορετικά θα έχει ‘τάιμ άουτ’. και ‘leg before wicket’ (ή LBW) που είναι βασικά ένας επιθετικός που μπλοκάρει σκόπιμα την μπάλα από το wicket χρησιμοποιώντας το σώμα του. Αυτό είναι μια κρίση κρίσης και προκαλεί αρκετά επιχειρήματα. Είτε ο δρομέας παρεμβαίνει στο να πιάσει την μπάλα. ή ο επιθετικός χτυπά την μπάλα δύο φορές. ή αν οι δρομείς διασταυρώνονται επίσης θα θεωρούνται άουτ.
Ο επιθετικός μπορεί επίσης να «αποσυρθεί», έχει παίξει τόσο καιρό που θέλει να παραιτηθεί για το παιχνίδι. (Ακούγεται περίεργο μέχρι να συνειδητοποιήσετε ότι ο ίδιος παίκτης συνεχίζει να παίζει μέχρι να βγει εκτός.) Κάθε μία από αυτές τις διαφορές στα run και out διατηρείται ως ατομικό στατιστικό (όπως HR, χτυπήματα και RBI στο μπέιζμπολ) Μια συμμετοχή τελειώνει όταν 10 παίκτες στην ομάδα έχουν ξεφύγει. Τότε σειρά έχει η άλλη πλευρά. Στο τέλος του παιχνιδιού, το οποίο μπορεί να καθοριστεί από τον αριθμό των innings, τα over ή τα run (ό,τι αποφασίστηκε πριν από την έναρξη του παιχνιδιού), όποιος έχει το υψηλότερο σκορ κερδίζει.