Το επιτραπέζιο τένις εξελίχθηκε πρώτα στην Κίνα και τελικά μετακόμισε στην Ευρώπη και μετά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάποιοι λένε ότι “Ping-Pang” ήταν το πρώτο όνομα του παιχνιδιού επειδή ακουγόταν σαν τις λέξεις που λέγονταν στην κινεζική γλώσσα τον 7ο αιώνα, που αργότερα εξελίχθηκε σε “Ping Pong”. Τον 8ο αιώνα, το παιχνίδι άρχισε να εξαπλώνεται στην Ινδία, την Περσία και τελικά στη Δύση. Αυτά τα πρώτα παιχνίδια παίζονταν χτυπώντας ένα αποξηραμένο κινέζικο φρούτο που ονομαζόταν lichee.
Άλλοι λένε ότι ο ήχος που ακουγόταν όταν έπαιζε πινγκ πονγκ σε ευρωπαϊκές ρακέτες (από κομμάτια χαρτιού τεντωμένα σε ένα πλαίσιο) είχε ως αποτέλεσμα πρώτα το ψευδώνυμο “Whiff-Whaff” και αργότερα “Ping-Pong”. Στην Ευρώπη πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το πινγκ πονγκ επινοήθηκε από αξιωματικούς του στρατού που χρησιμοποιούσαν στρογγυλεμένους φελλούς κρασιού για μπάλες και παλιά κουτιά πούρων ως κουπιά. Το πινγκ πονγκ παρέμεινε δημοφιλές ως παιχνίδι πάρτι για πλούσιους στην Αγγλία μέχρι που έγινε επίσημα ανταγωνιστικό άθλημα το 1927.
Τελικά, η δημοτικότητα του πινγκ πονγκ στην Ευρώπη οδήγησε τους κατασκευαστές παιχνιδιών να πουλήσουν εμπορικά εξοπλισμό πινγκ πονγκ, αρχικά με το όνομα “Gossima”. Αλλά το όνομα “Ping-Pong” χρησιμοποιήθηκε ήδη ευρέως πριν το επισημοποιήσει ο Άγγλος κατασκευαστής J. Jaques & Son Ltd. το 1901. Η Jaques & Son πούλησε τελικά τα δικαιώματα του ονόματος “Ping-Pong” στην αμερικανική εταιρεία Parker Brothers.
Ο Τζέιμς Γκιμπ, ένας Άγγλος λάτρης του παιχνιδιού, ανακάλυψε καινοτόμες μπάλες σελιλόιντ σε ένα ταξίδι στις ΗΠΑ και τις βρήκε ως τις ιδανικές μπάλες για το παιχνίδι. Στη δεκαετία του 1950, πλαστικές μπάλες παρήχθησαν μαζικά και το πινγκ-πονγκ απέκτησε παγκόσμια δημοτικότητα, ειδικά στην Ασία, όπου χώρες όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα έχουν δώσει τους περισσότερους από τους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο. Σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Αθλητικών Ειδών, στην Αμερική η πλειοψηφία των ανθρώπων έπαιζε πινγκ πονγκ στα σπίτια τους — σε σοφίτες ή υπόγειους χώρους αναψυχής. Το επιτραπέζιο τένις προσελκύει μεγαλύτερους ακόλουθους στην Κίνα, την Ταϊβάν, τη Σιγκαπούρη, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τη Δανία και τη Γερμανία. Σε σύγκριση με αθλήματα όπως το γκολφ ή το μπέιζμπολ, είναι φθηνό.
Καθώς η δημοτικότητα του πινγκ πονγκ έχει αυξηθεί, έχουν γίνει αλλαγές στους κανόνες του τουρνουά για να κάνουν το γρήγορο παιχνίδι του πινγκ πονγκ πιο προσιτό στους θεατές. Αυτό το άθλημα μπρος-πίσω έχει μια μπάλα που ταξιδεύει έως και 100 μίλια την ώρα. Το 2000, η Διεθνής Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης άλλαξε το επίσημο μέγεθος των μπάλων του πινγκ πονγκ από 38 mm σε 40 mm για να επιβραδύνει τη δράση και τα παιχνίδια μειώθηκαν από 21 πόντους σε 11 πόντους για να γίνουν πιο συναρπαστικά. Επίσης, οι παίκτες δεν επιτρέπεται πλέον να κρύβουν την μπάλα στην παλάμη τους κατά τη διάρκεια του σερβίς.
Το πινγκ πονγκ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη των arcade παιχνιδιών και του προσωπικού υπολογιστή. Το Atari’s Pong, ένα παιχνίδι πινγκ πονγκ που κυκλοφόρησε το 1972, ήταν το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που σημείωσε σημαντική εμπορική επιτυχία. Οι οικιακές και arcade εκδόσεις του Pong βοήθησαν να γίνει το ηλεκτρονικό πινγκ πονγκ το φαινόμενο του gaming της δεκαετίας του 1970, που ήταν μια καλή δεκαετία για το πινγκ πονγκ. Τον Απρίλιο του 1971, εννέα Αμερικανοί παίκτες του πινγκ πονγκ πέρασαν μια εβδομάδα στην Κίνα παίζοντας αγώνες έκθεσης ενάντια στους καλύτερους Κινέζους παίκτες πινγκ πονγκ. Αυτή η «διπλωματία του πινγκ πονγκ» άνοιξε το δρόμο για την ιστορική επίσκεψη του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον 10 μήνες αργότερα.
Το πινγκ πονγκ έγινε έκτοτε το μεγαλύτερο άθλημα συμμετοχής στον κόσμο, σύμφωνα με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία έκανε το πινγκ πονγκ επίσημο Ολυμπιακό παιχνίδι το 1988 στη Σεούλ. Σήμερα, πάνω από 40 εκατομμύρια άνθρωποι παίζουν ανταγωνιστικά πινγκ πονγκ σε όλο τον κόσμο.